As of 18 August 2010, you must register to edit pages on Rodovid (except Rodovid Engine).

Jan Maksymilian Drohojowski

From Rodovid EN

Person:911831

Lineage	Drohojowscy
Sex	Male
Full name (at birth)	Jan Maksymilian Drohojowski

Events

marriage: ♀ Wiktoria Grudnicka (Drohojowska) [Grudniccy]

9 January 1817 child birth: Lwow, ♂ Marceli Feliks Franciszek Drohojowski [Drohojowscy] b. 9 January 1817 d. 1909

Notes

Po śmierci starościny Józefy Potockiej dobra czorsztyńskie przeszły w 1811r w ręce zaborczego rządu austriackiego. W roku 1812 starostwo czorsztyńskie zostało podzielone na pięć części i wystawione na licytację, lecz dopiero w 1819r Jan Maksymilian Drohojowski zakupił Czorsztyn wraz z zamkiem, zabudowaniami gospodarczymi oraz wsiami: Kluszkowce, Krośnica, Hałuszowa, Sromowce Wyżne i Niżne.

Kupujący nabywali też prawa do łowienia ryb w Dunajcu, propinacji piwa i wódki, myta mostowego w Sromowcach oraz dochodów z browaru, gorzelni, trzech karczem, trzech młynów, tartaku i wapienni. Wraz z żoną, Wiktorią z Grudnickich, oraz dwojgiem małych dzieci zamieszkali w drewnianym dworze na podzamaczu. Dwór ten spłonął wraz z folwarkiem, wozownią i gorzelnią w 1825 roku podpalony przez chłopa Dobrowolskiego. Podobny los spotkał następny dwór w 1852r, już po śmierci J. M. Drohojowskiego i cała rodzina była zmuszona do zamieszkania w budynku byłej komory celnej.

W następnym roku syn Jana Maksymiliana, Marceli, w skutek podziału majątku dokonanego przez matkę, otrzymał Czorsztyn z przyległymi wsiami i przystąpił do budowy następnego dworu i zabudowań gospodarczych. Był to okazały i nowoczesny dwór, według projektu Feliksa Księżarskiego, który został ukończony w 1862r. Był murowanym budynkiem na planie litery L, w otoczeniu parku z murowanymi altankami. Powstał on u stóp malowniczych ruin zamku, w pobliżu drogi do zamku Niedzickiego i Sromowiec.

Podczas galicyjskiego głodu w 1847 roku Drohojowscy w miarę możliwości pomagali włościanom. Marceli Drohojowski, urodzony w 1817r. we Lwowie, spędził w Czorsztynie całe swoje życie. Szkołę elementarną i gimnazjum ukończył w Nowym Sączu, potem przez dwa lata studiował na wydzile filozoficznym uniwersytetu we Lwowie. Studiów nie ukończył, przez kilka lat podróżował po Europie. Od 1843r. prowadził wraz z bratem gospodarstwo powierzone przez ojca, zaprowadzając zupełnie nowe porzadki po zniesieniu pańszczyzny w Galicji. Po podziale majątku w 1853r. sam gospodarzył utrzymując folwarki w Czorsztynie, Hałuszowej, i Sromowcach Niżnych. Obowiązki dziedzica przerywały mu powinności patriotyczne, z powodu których był wielokrotnie więziony i prześladowany przez zaborców. Mieszkając w Czorsztynie pełnił różne funkcje publiczne, był delegatem Towarzystwa ogniowego krakowskiego, detaksatorem sądowym, a w 1860r został wybrany posłem na sejm z "grupy większej własności ziemskiej". Pisywał również artykuły do dziennika "Czas". Drohojowscy oskarżani byli w różnych publikacjach o dewastowanie upadającego zamku czorsztyńskiego. Marceli dotknięty tymi atakami, opublikował w 1869 roku broszurę w drukarni krakowskiego "Czasu" i zdołał w udokumentowny sposób obronić honoru rodziny, potwierdzjąc swój pozytywny stosunek do przeszłości tego miejsca. Majątek czorszyński gościł zauroczonego w okolicy Wincentego Pola.

W 1882r. Marceli podzielił majątek swój i żony, Florentyny z Fihauserów zm. w 1870r, pomiędzy trzech synów- Stanisława, Kazimierza, Tadeusza oraz córkę Wiktorię. Stanisław pozostał w majątku czorsztyńskim, będąc miłośnikiem lokalnej historii.. Marceli Drohojowski zmarł w 1909r., mając 93 lata. Został pochowany przy kościele w Sromowcach Wyżnych, obok członków rodziny. Stanisław Drohojowski w 1921 roku stworzył na powierzchni 7.5 ha prywatny rezerwat przyrody w okolicy zamku.

Ostatnim właścicielem dóbr był Marian Drohojowski, wnuk Marcelego, zmarły 22 czerca 1945 roku. Po 1945 roku dwór stał się siedzibą szkoły rolniczej, potem zbiorowym domem mieszkalnym następnie domem wypoczynkowym. W 1960 stał się strażnicą Wojsk Ochrony Pogranicza, a podczas napełniania zbiornika czorsztynskiego jego resztki znalazły się pod taflą jeziora.