Józef Pułaski b. 17 February 1704 d. 20 April 1769

From Rodovid EN

Events

17 February 1704 birth: Kopanka

marriage: ♀ Marianna Zielińska (Pułaska) [Zielińscy]

26 November 1743 child birth: ♂ Франциск Ксаверий Пётр Август Станислав Пулавский [Пулавские] b. 26 November 1743 d. 15 September 1769

6 March 1745 child birth: Warszawa, ♂ Kazimierz Michał Władysław Wiktor Pułaski [Pułascy] b. 6 March 1745 d. 11 October 1779

9 March 1747 child birth: ♂ Antoni Pułaski [Pułascy] b. 9 March 1747 d. 1813

20 April 1769 death:

Notes

Józef Pułaski herbu Ślepowron, (ur. 17 lutego 1704, zm. w Kopance nad Dniestrem w lutym lub ok. 20 kwietnia[1][2] 1769) – twórca i marszałek związkowy konfederacji barskiej, starosta warecki, wielokrotny poseł na sejm, ojciec Kazimierza Pułaskiego.

W 1738 ożenił się z Marianną Zielińską, był ojcem: Kazimierza, Antoniego i Franciszka Ksawerego.

Od 1724 był burgrabią nurskim, był też jednym z najbardziej wziętych palestrantów w Trybunale Koronnym, w Piotrkowie. Związał się z Czartoryskimi. W 1732 kupił starostwo wareckie. Zgromadził też starostwa: świdnickie i mszczonowskie oraz królewszczyzny na Podolu i w województwie ruskim, a także liczne wsie i miasteczka m.in. Piaseczno pod Warszawą. Posiadał też sieć zajazdów zwanych wareckimi. W 1733 roku był posłem z ziemi czerskiej na sejm elekcyjny, podpisał elekcję Stanisława Leszczyńskiego, przystąpił do konfederacji dzikowskiej. W 1736 uznał Augusta III. W 1744 był posłem na sejm grodzieński, w 1748 roku posłował na sejm Boni Ordinis, gdzie reprezentował interesy Czartoryskich. Posłem był jeszcze w 1750 i 1754. W 1752 roku został pisarzem nadwornym koronnym i pisarzem skarbowym.

W 1764 roku podpisał wybór Stanisława Augusta Poniatowskiego, pozostał jednak stronnikiem Sasów. W 1767 jako przedstawiciel Podlasia podpisał akt konfederacji radomskiej. Śmiało wystąpił przeciwko groźbom posła rosyjskiego Nikołaja Repnina wprowadzenia do Rzeczypospolitej 50 000 wojska rosyjskiego. Miał wtedy odpowiedzieć ambasadorowi "Niech stanie sto tysięcy, naród wolny krew przeleje". W odpowiedzi wściekły Repnin kopnął go publicznie[3]. Według innej wersji była to publiczna utarczka słowna między Józefem Pułaskim a posłem Repninem (Józef Pułaski: "Mości książę raczy się mylić. Niech stanie i 100 tysiecy, naród wolny krew przeleje! Nasze stare, z trzynastego ... wieku ... zawołanie głosi, że należy raczej dom spalić i z bronią w ręku po lasach sie poniewierać, niźli samowładnej mocy sie poddać" Repnin: "Jednym kopnięciem usunę takich przeciwników" Józef Pułaski: "Strzeż się książę, aby ostatnia na was nie wybiła godzina!"[4] Zagrożony aresztowaniem przez Rosjan wyjechał na Podole. Jako zwolennik domu saskiego, konsyliarz konfederacji radomskiej, przeszedł następnie do opozycji wobec Rosji z powodu forsowania przez nią sprawy dysydenckiej, należał wraz z Sołtykiem i Krasińskim do głównych inicjatorów konfederacji barskiej 29 lutego 1768, po której utworzeniu został marszałkiem związku wojskowego, przyczynił się wybitnie do nadania jej piętna głębokiej religijności i legalizmu szlacheckiego, opracowując jej akty i manifest do narodu. Spieniężył większość swych dóbr, dla zaciągu wojska. Stanął na czele pułku Krzyża Świętego. Rozpoczął wówczas akcję dyplomatyczną, wysyłając korespondencję do dworów europejskich. Pokłócony z przywódcami konfederacji, został odsunięty od funkcji wojskowych. Był organizatorem obrony Baru, po zdobyciu go przez Rosjan uszedł wraz z innymi na Wołoszczyznę, tam, oskarżony przez Joachima Potockiego i Krasińskiego o nieposłuszeństwo i zdradę, został pozbawiony władzy i wtrącony do więzienia w Jassach[2] przez baszę chocimskiego, gdzie dokonał życia. Prawdopodobne przyczyny śmierci to epidemia, rozważano również otrucie. Pochowany przez syna Franciszka Ksawerego, "...w stepie, (nad Dniestrem wówczas po tureckiej dziś po mołdawskiej stronie) przy kurhanie[5] w pobliżu traktu w stronę Mohylowa".

From grandparents to grandchildren